Tajemniczy właściciel misek z koralikami

Wyobrażam sobie stolik, na którym ustawionych jest pięć misek zawierających kolorowe koraliki. Możesz w dowolny sposób wybierać spośród ich zawartości, by tworzyć różne rzeczy z tych koralików: wyszywanki, plecionki, kolczyki, bransoletki... 

Miękkie ludobójstwo

Wolności ma się na zawsze. Garry Gottfriedson to kanadyjski pisarz i poeta, w szkole rezydencjalnej spędził jako dziecko pięć lat. Podobnie jak niedawno robił to Marian Turski, wyjaśnia, jak wyglądało to, co ja nazywam "miękkim ludobójstwem". 

Samotność z AI

Rozważania zostały zainspirowane artykułem Kamila Śliwowskiego (tutaj źródło), który napisał w podsumowaniu: "W serii badań osoby, które współpracowały ze sztuczną inteligencją, doświadczały wzrostu produktywności (więcej wykonanych zadań niż kiedykolwiek wcześniej) i równocześnie czuły się bardziej wykluczone społecznie i samotne (łącznie z pogorszeniem snu, większym spożyciem alkoholu). Zamiast skupieniu na automatyzacji, badacze zwracają uwagę na potrzebę autonomii, poczucia kontroli, mistrzostwa i pracy dającej poczucie celu."

Darmowe edu-mróweczki

Spojrzenie od środka na edu-światek, czyli kto zarabia na nauczycielach.

Od 30 września nie będzie już Microsoft Flip (od jakiegoś czasu nie ma już Flipgrid). Platforma zostanie zamknięta i przetransformowana w wewnętrzne narzędzie dostępne tylko z poziomu Teams, czyli dostępne dla tych, którzy mają pracownicze konto w MS Office 365.

Musée des Arts Forains · Pavillons de Bercy, E2 Paris 2019

Zygmunt Krasiński i teorie spiskowe

Autor "Nie-Boskiej komedii" był nietuzinkową postacią. Na lekcjach oburzenie wzbudza jego stosunek do żony, wieloletni romans, lęk arystokraty przed siłą zrywów masowych, izolowanie się. 

Osobom uczniowskim łatwo jest dostrzec w kreacji Henryka elementy autobiograficzne. Niektórzy twierdzą nawet, że dzięki tej postaci Krasiński mówił to, co było niewygodne, zbyt bezpośrednie, radykalne i nie byłoby dobrze przyjęte w jego środowisku oraz stało w sprzeczności z kanonem obyczajowym jego czasów i sfery. 

Podobnie jak Werter, który intryguje współczesnych nastolatków i wzbudza w nich chęć do introspekcji, prób analizowania zachowań i poszukiwania sposobów pomocy, tak i Henryk (w którym odbija się się Zygmunt) pośrednio irytuje, ale też wzbudza litość. Autorka bloga "Lekcja polskiego" podaje pomysł diagnozowania Wertera (TUTAJ), ja wybieram Henryka.

"Odbicia" przestrzeni i historia najnowsza w filmach

Ludzkie zdarzenia nigdy nie pozostają w izolacji. Zależą od miejsca i społeczności. Oto kilka moich propozycji rozwinięcia tematu.

Bazą mogą być teksty z kanonu lektur, np. rozmyślania Wokulskiego na temat Paryża i ewentualnej przeprowadzki bohatera, czy wpływ środowiska i dzielnicy Powiśle na zachowanie Marianny. Ciekawy sposób interpretacji determinizmu ukazuje Prus w dalszych losach dziewczyny, wyrwanej ze swojej "sfery" - jest zagubiona, wylękniona, wydaje się zaszczuta (jej ostrożność i niepewność opisana jest, gdy przychodzi do sklepu Wokulskiego po ukończeniu kursu szycia), finalnie jest upokarzana przez męża. 

Czy lepiej dla Marianny byłoby nigdy nie "wyjść" z Powiśla? Czy dla Ziembiewicza lepszym losem byłoby pójście w ślady ojca? Czy Katarzyna, bohaterka powieści "Germinal" Emila Zoli, potrafiłaby znaleźć inne wyjście z opresyjnej sytuacji, skoro nawet autor w to wątpi, pisząc: "Upadła na wznak na liny i przestała się opierać, oddając się mężczyźnie zanim doszła do lat, z tą dziedziczną uległością dziewcząt z jej środowiska, sprawiającą, że jeszcze niemal w dzieciństwie tracą one cnotę"?

Jak na zagadnienie determinizmu patrzy współczesna kultura?

Jak środowisko i przestrzeń wpływają na interpretowanie siebie i świata przez bohatera?

Co w pamięci bohatera staje się z "przestrzenią utraconą" - on ją wymazuje?, zaprzecza jej istnieniu?, deformuje we wspomnieniach?, odkształca?, a może idealizuje?, sakralizuje? lub po prostu porzuca?