piątek, 5 kwietnia 2024

"Odbicia" przestrzeni i historia najnowsza w filmach

Ludzkie zdarzenia nigdy nie pozostają w izolacji. Zależą od miejsca i społeczności. Oto kilka moich propozycji rozwinięcia tematu.

Bazą mogą być teksty z kanonu lektur, np. rozmyślania Wokulskiego na temat Paryża i ewentualnej przeprowadzki bohatera, czy wpływ środowiska i dzielnicy Powiśle na zachowanie Marianny. Ciekawy sposób interpretacji determinizmu ukazuje Prus w dalszych losach dziewczyny, wyrwanej ze swojej "sfery" - jest zagubiona, wylękniona, wydaje się zaszczuta (jej ostrożność i niepewność opisana jest, gdy przychodzi do sklepu Wokulskiego po ukończeniu kursu szycia), finalnie jest upokarzana przez męża. 

Czy lepiej dla Marianny byłoby nigdy nie "wyjść" z Powiśla? Czy dla Ziembiewicza lepszym losem byłoby pójście w ślady ojca? Czy Katarzyna, bohaterka powieści "Germinal" Emila Zoli, potrafiłaby znaleźć inne wyjście z opresyjnej sytuacji, skoro nawet autor w to wątpi, pisząc: "Upadła na wznak na liny i przestała się opierać, oddając się mężczyźnie zanim doszła do lat, z tą dziedziczną uległością dziewcząt z jej środowiska, sprawiającą, że jeszcze niemal w dzieciństwie tracą one cnotę"?

Jak na zagadnienie determinizmu patrzy współczesna kultura?

Jak środowisko i przestrzeń wpływają na interpretowanie siebie i świata przez bohatera?

Co w pamięci bohatera staje się z "przestrzenią utraconą" - on ją wymazuje?, zaprzecza jej istnieniu?, deformuje we wspomnieniach?, odkształca?, a może idealizuje?, sakralizuje? lub po prostu porzuca?

Propozycją kontekstową jest film krótkometrażowy "Kiem Holijanda" reż. Sarah Veltmeyer: https://vimeo.com/344088232/6ac8940967

Tudaj opis filmu w serwisie IMDB.

- Jaka była/jest sytuacja w Kosowie i dlaczego ludzie stamtąd uciekali/uciekają?

- Jak przestrzeń opowiada historię miejsca?

- Czy do pustki można się przyzwyczaić?

- Znaczenie gry słownej w tytule - (ucieczka do Holandii, Kim Holland - gwiazda filmów dla dorosłych, Kim-Kiem - dopasowywanie wymowy, dopasowywanie obcego świata do własnej przestrzeni?). Podobnie, jak w opowiadaniu Andrzeja Stasiuka "Kiosk". "Nowe" przychodzi w kolorowej wystawie kiosku, która barwami powtarza niechcący dawne ich znaczenia, we wszechobecnym tureckim dżinsie, angielskich napisach na kurtkach i czapkach, kolorowych dresach - nowych wzorach elegancji. I to nowe, choć jest postępem, przynosi też pewną degradację, kicz i tandetę - nie przypadkiem przecież kolorowy kiosk jest dziełem największego nieudacznika.

- Kontekst historyczny: https://kursy.ceo.org.pl/uczestnik/kurs/modul-926/rozdzial-6031/element-18273/uzupelnienie


"Aida" (2020)

🔖Nawiązania: 

🎬Relacje międzyludzkie i historia miejsca - film "Aida" reż. Jasmila Žbanić, dot. masakry w Srebrenicy. Opis: https://www.filmweb.pl/film/Aida-2020-858070

🎬Druga wojna światowa - mikroprzestrzeń: "Franek" reż. Bartek Tryzna: https://youtu.be/iUCMcjtT_ZY?feature=shared 

🎞️Inne filmy  z cyklu "historia wyparta" i zagubienie w przestrzeni chaosu: "Wołyń" reż. Wojciech Smarzowski, "Róża" reż. Wojciech Smarzowski, "Ziarno prawdy" reż. Borys Lankosz, "Pokłosie" reż. Władysław Pasikowski, "Rojst" reż. Jan Holoubek, "Powidoki" reż. Andrzej Wajda.

📖Książki (odarcie z przestrzeni, dewastacja przestrzeni): Leon Buczkowski "Czarny potok", Tadeusz Konwicki "Sennik współczesny", Jerzy Kosiński "Malowany ptak"

🎬Uchodźcy współcześnie - "Kuzyni" reż. Bartek Tryzna i Monika Stpiczyńska (oswajanie przestrzeni): https://youtu.be/DhWTg8kdZJ0?feature=shared


🧑‍🎨Sztuka (przestrzeń, która pozostawia ślad): 

Miriam Cahn https://artmuseum.pl/pl/wystawy/wystawa-miriam-cahn

Sarah Kane https://culture.pl/pl/dzielo/sarah-kane-zbombardowani

Wystawa "Nic nie widzę, wszystko słyszę" https://muzeum.bytom.pl/?exhibition=wszystko-widze-nic-nie-slysze


Wasze propozycje?


Brak komentarzy :

Prześlij komentarz