Plac budowy i takTIKa

Udostępniam prezentację, stanowiącą tło do mojej wypowiedzi podczas
II Ogólnopolskiego Zlotu Innowacyjnych Nauczycieli i Dyrektorów w Ustroniu (IT w Edukacji). [SZCZEGÓŁY - KLIK]

"Kreatywność to cel, metodami jest
bycie elastycznym i sprężystym." 

Inne pomysły? Czekam na zainspirowanie.

TEG po raz drugi

Hasło przewodnie tegorocznego europejskiego Tygodnia Edukacji Globalnej (Global Education Week), to: "CZY WIESZ CO ZJESZ JUTRO? NIE WSZYSCY NA ŚWIECIE SĄ PEWNI CODZIENNEGO POSIŁKU."

Zadania były realizowane w tygodniu 17-21.11.2014 przez wyznaczone osoby, dotyczyły działań w różnych klasach. Finałowe przedsięwzięcie miało na celu zaprezentowanie działania zespołów oraz podzielenie się wnioskami z innymi. Spotkanie finałowe miało formę wykładów, projekcji, prezentacji, przedstawień dramowych, zadań praktycznych oraz warsztatów. Podjęliśmy się wykonania zadań po raz drugi - mając już doświadczenie, łatwiej było wszystko zorganizować.

Stereotypy zaczynają się od kuchni

Pierwsze zadanie w ramach GWO "Między nami czytelnikami" uczniowie rozpoczęli od analizy tekstów literackich odnoszących się do tematu, czyli dotyczących motywu jedzenia.

Uczniowie, badając fragment „Pamiętników” J. Ch. Paska oraz „Pana Tadeusza” A. Mickiewicza stwierdzili, że przyczyną powstawania podziałów społecznych i narodowościowych może być postawa niechęci lub arogancji w stosunku do poznawania innych kultur (jak w przypadku zachowania bohatera „Pamiętników”, który na wypowiedź zapraszającego go posła na „lebedyje huzno i biłłużyne kolano” z miejsca zareagował dystansem, zmieszaniem i ironicznymi uwagami) albo przekonanie o wyższości własnej kultury, wspierane przez gloryfikowanie jej, sakralizację, tworzenie patetycznych opisów (jak w przypadku wypowiedzi narratora „Pana Tadeusza” na temat śniadania szlacheckiego, gdzie opis parzonej kawy obejmuje kilkanaście wersów). Uczniowie zastanowili się, jak można metaforycznie rozumieć sformułowanie "od kuchni" w odniesieniu do stereotypów.

Debata 2.0

Opracowywanie zmian do Kodeksu 2.0 połączyliśmy z ODKRYWANIEM - był czas na zastanowienie się, co oznacza być kreatywnym, jak przeciwdziałać agresji w sieci, co nam daje TIK oraz najważniejsze: jak rozumiemy hasło programu.

Pierwsze 15 minut lekcji poświęcone było na prezentację założeń projektu, gdzie poza odniesieniem się do hasła przewodniego, nauczyciel podejmował również takie zagadnienia jak: metody realizacji założeń programowych, cel prowadzenia grupowego Blogu 2.0, główne tematy działań zaproponowanych przez uczniów i omówionych na wcześniejszych spotkaniach z osobami odpowiedzialnymi, do czego zmierzają nasze działania, czyli kilka słów o happeningu (uczniowie zostali poproszeni o zastanowienie się nad przewidzianymi działaniami finałowymi i dostarczenie do 15 grudnia własnych propozycji). Po części informacyjnej nauczycielka zwróciła uwagę na otwartość zasobów SzK 2.0 (wyjaśniła znaczenie znaczków licencyjnych, odniosła do własnego blogu różnicę w oznaczeniu). Ujęcie kwestii praw autorskich poszerzono o zagadnienie prawa i jego nadużywania w internecie.

Cyfrowo na Święto Niepodległości

Patriotyzm, to nie tylko świętowanie w tym jednym dniu. Patriotyzm okazuje się na co dzień. Zagraj w grę ze strony Muzeum Józefa Piłsudskiego, by dowiedzieć się, co jeszcze możesz robić, by być patriotą.

ADRES STRONY:   http://www.mieszkancyspod11.pl/   [KLIK]

Obejrzyj slajdy dostępne na stronie "Jestem patriotą" i zastanów się, jakie zachowania powinny charakteryzować prawdziwego patriotę.

ADRES STRONY:   http://jestempatriota.pl/?page_id=13  [KLIK]

Sprawdź, co wiesz o polskich znakach narodowych - fladze, hymnie, godle. Wykonaj test dostępny na stronie  http://www.minstructor.pl/embed/5648514663055360  [KLIK]

Poniżej wyniki zadania "Kartka dla Polski".



Kartka do Polski by Slidely Slideshow

Zadanie "Mój patriotyzm"

Należy mieć przygotowane: kolorowe kartki (dwie białe i czerwoną), gazetę codzienną (taką szarą). Najpierw przeprowadzam rozmowę i omawiam slajdy (jak wyżej): A czy sprzątasz po swoim piesku, jak idziesz na spacer?, czy segregujesz śmieci?, czy depczesz trawniki? Potem rozwiązuję problem - jak narysować orzełka... Na końcu grzebanie w gazetach: jak tu znaleźć 5 słów czy zwrotów, kojarzących się z patriotyzmem lub z "nie-patriotyzmem".

Ktoś zapytał: "Czemu te orzełki nie są kserowane, tylko takie byle jakie, odręczne?" Więc wyjaśniam, tak jak to uczniom na lekcji zrobiłam ("No, ale czemu Pani nie kazała ksero zrobić? Ja bym wydrukował w domu! Jak tu teraz te skrzydła...") - te różnorodne orzełki, to taki symbol: każdy obywatel jest inny,a mimo i dzięki tej inności współtworzy coś, co jest wspólne. Każdy jest potrzebny. To jak układanka puzzle - nie dałoby się stworzyć obrazka z jednakowych części.

Inne pomysły Superbelfrów: legendy stolic, tańce ludowe, biało - czerwone ciastka, pisanie życzeń dla Polski, namalowanie "niepodległości", tańce ludowe, kuchnia regionów, śpiewanie pieśni, kotyliony, chmury wyrazowe, wspólne czytanie książki "Nasza paczka i niepodległość. O sześciu polskich świętach" Zofii Staneckiej, wysyłanie kartek "Mamy Niepodległą" (Muzeum Józefa Piłsudskiego)...

Fragment książki "Nasza paczka i niepodległość. O sześciu polskich świętach" Zofii Staneckiej

Masz inny pomysł? Napisz w komentarzach.

Zmagania z lekturą

Treść lektury powinna być inspiracją do "wyjścia" poza nią, osadzenia jej treści w przestrzeni ogólnej. 

By uczeń zapamiętał treść lektury, nie wystarczy go przepytać z treści, zrobić mu "kartkówkę szczegółową z faktów" (czego nie lubię), czy mozolić się nad treścią fragmentów i dumać nad tym, "co autor miał na myśli", bo wymienione sposoby po prostu nie prowadzą w ogóle do wykształcenia umiejętności wykorzystania w późniejszym czasie treści lektury w funkcjonalny sposób (np. jako argumentu w rozprawce).

"Statyczne" metody sprawdzania wiedzy (a raczej korzystania i szukania w treści) lektury ograniczam do pytań o przyczyny i konsekwencje wydarzeń, działań postaci, tworzenie oceny bohatera i argumentowanie. Uważam, że zapamiętywanie jest wspierane w 90% przez emocje towarzyszące danemu działaniu - z tego względu pamięta się wesołe lub smutne zdarzenia, a nie pamięta tych "przeciętnych". Poniżej prezentuję kilka ostatnich pomysłów na zaangażowanie uczniów na "lekcji o lekturze".

Każde dziecko jest zdolne, ale nie każdy nauczyciel

Cytat:

"Nieszczęście panującego systemu polega na tym, że on frustruje wszystkich: i uczniów, i nauczycieli, i rodziców. Nauczyciele rozliczani są z tego, ile wiedzy wtłoczyli do dziecięcych głów (co ma wyjść w testach). Są zmuszani do bycia biurokratami. Muszą pisać rozkłady materiału i szczegółowe scenariusze lekcji, w których rozpisują co do minuty, co ich uczniowie mają w czasie lekcji robić, mówić, myśleć. Przecież to czysty teatr absurdu! I najważniejsze: muszą stale robić "coś" z uczniami, by ci nie przeszkadzali im w pracy. Tylko co? Nakrzyczeć? Wpisać uwagę? Te środki szybko się wyczerpują i pozostaje już tylko narastająca frustracja i coraz bardziej zszarpany głos. Ponieważ czasu jest mało, a materiału dużo, 45-minutowa lekcja często zamienia się w wykład. A aby nauka miała sens, podanie wiedzy powinno zająć maksymalnie jedną czwartą lekcji. Reszta powinna być przeznaczona na przetwarzanie nowych informacji - w grze, dyskusji." - czytam w wywiadzie, w którym Aleksandra Szyłło i Marzena Żylińska, doradczyni minister edukacji, oglądają film o prof. Hütherze i rozmawiają o szkole. [klik]

Szkoła z Klasą 2.0

Początek
Po raz drugi moja szkoła przystępuje do działań w ramach Szkoły z Klasą 2.0. Poprzednie zadania nauczyły (zarówno nauczycieli, jak i uczniów), jak działać w zespole, jak ustalić i respektować Kodeks, by w końcu zrealizować wspólnie projekt. Obecna edycja jest lepiej zorganizowana, wymaga konkretnego zaangażowania i odniesienia do hasła "Czytamy i odkrywamy".

Działania wstępne
Już przećwiczone konstruowanie kodeksu, teraz działania dla szkół "zaawansowanych". Po pierwsze - zapoznanie z ideą "Czytamy i odkrywamy". Potem realizacja zadań. Moje działanie obejmuje: "Czytanie historii na nowo" (historia miasta – pamiątki po społeczności żydowskiej; obraz społeczeństwa – fantastyka w życiu codziennym człowieka XXI wieku; jak mówić o krajach globalnego Południa? – inicjatywy w ramach tegorocznego TEG; forma pracy: działania badawcze w ramach projektów edukacyjnych, mini prezentacje, gazetki). Wymagane jest:
- opracowanie z zespołem historycznym formy prezentacji ich działań i dorobku,
- ankieta - czytelnictwo,
- fantastyka - określenie zakresu badań.